การเป็นคนในบ้านแท้จริงแล้วคืออะไรเพราะไม่ใช่การต่อต้านสังคม

พระเจ้าและมนุษย์

คนในบ้านไม่ใช่คนที่เกลียดการเข้าสังคม แต่เป็นคนที่เลือกตารางเวลาและให้ความสำคัญกับเวลาของพวกเขา

ไม่ใช่คนที่ขี้เกียจเตรียมตัว แต่เป็นคนที่ชอบจบสัปดาห์ด้วยเหงื่อออกในเสื้อยืดโดยไม่ต้องแต่งหน้า

คนในบ้านไม่ใช่คนที่ไม่ชอบปาร์ตี้มันเป็นแค่คนที่ผ่านเฟสมาแล้วและรู้ว่ามันไม่ใช่ทั้งหมดที่จะเกิดขึ้น

หรือเป็นคนที่ไม่เคยสนใจวิถีชีวิตแบบนี้

สะดวกสบายเหมือนอยู่บ้าน ความสะดวกสบายในการพักผ่อน ความสะดวกสบายใน Netflix เพียงอย่างเดียวและไม่รู้สึกเหงา

เป็นคนที่เติมพลังในช่วงเวลาแห่งความสันโดษ

เป็นคนที่ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานจาก FOMO ผ่านฟีดข่าวของเรื่องราวสแน็ปอิน

เป็นคนที่โอเคกับที่ที่อยู่ตอนนี้และมั่นใจในสิ่งนั้น

และไม่ใช่ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับเชิญในสถานที่ที่พวกเขาไป แต่บางครั้งพวกเขาก็ไม่รู้สึกกดดันที่ต้องไป

และไม่ใช่ว่าพวกเขายืนอยู่คนเดียวโดยหวังว่าพวกเขาจะอยู่บ้าน พวกเขาปรากฏตัวโดยให้ความสำคัญกับเวลาส่วนใหญ่และจะไม่อยู่ในที่ที่ไม่อยากอยู่

คนในบ้านให้ความสำคัญกับความเป็นอยู่ที่ดีทางอารมณ์เป็นอันดับแรกมากกว่าปฏิทินโซเชียลของพวกเขา

เป็นคนที่เดทกันอย่างสมบูรณ์แบบคือนอนบนโซฟาดูหนังกินพิซซ่าและดื่มไวน์ แทนที่จะเสียเงินมากเกินไปในสถานที่แฟนซีบางแห่งในรองเท้าที่ทำร้าย

คนในบ้านพอใจกับทุกสิ่งและทุกทางเลือกที่พวกเขาเลือก

เป็นคนที่อยากอยู่กับครอบครัวในคืนวันศุกร์แทนที่จะอยู่ที่บาร์ที่แออัดซึ่งเต็มไปด้วยคนแปลกหน้า

คนที่เข้านอนในเวลาที่คนอื่นกำลังจะออกไปข้างนอก

พวกเขาไม่เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น แทร็กเดียวที่พวกเขาติดตามคือเพลงที่ทำให้พวกเขามีความสุข

จดหมายถึงแม่ขอบคุณเธอ

เป็นคนที่รักบ้านอย่างแท้จริงและมองหาข้ออ้างใด ๆ ที่จะอยู่ต่อไป

ความจริงก็คือพวกเขาไม่ได้ต่อต้านสังคม พวกเขามีลำดับความสำคัญที่แตกต่างกัน